Powszechną praktyką w dzisiejszych czasach jest zamieszczanie przez podmioty gospodarcze na swoich stronach internetowych zastrzeżonych na rzecz innych podmiotów znaków towarowych, głównie w celach promocyjnych. Należy pamiętać, że co do zasady jedynym podmiotem, który jest uprawnionym do wyłącznego używania znaku towarowego w obrocie w sposób zarobkowy i zawodowy, jest podmiot, na rzecz którego znak towarowy został zarejestrowany.
Używanie znaku towarowego w obrocie przez osoby trzecie jest wyjątkowo możliwe bez zgody uprawnionego, gdy wykorzystanie znaku towarowego jest konieczne do wskazania przeznaczenia towaru (np. gdy chodzi o oferowane części zamienne, akcesoria lub usługi). Takie używanie jest dozwolone tylko wówczas, gdy odpowiada ono usprawiedliwionym potrzebom używającego i nabywców towarów i jednocześnie jest zgodne z uczciwymi praktykami w produkcji, handlu lub usługach i jest niezbędne z punktu widzenia celu informacyjnego lub identyfikacyjnego.
Jeżeli na rzecz podmiotu uprawnionego zarejestrowany jest znak towarowy w postaci słownej bądź słowno-graficznej (tj. logotyp), to z całą pewnością dla osiągnięcia ww. celów wystarczającym jest zamieszczenie informacji w formie słownego znaku towarowego bez potrzeby wykorzystywania logotypów.
Niewątpliwie wykorzystanie cudzego znaku towarowego w postaci logotypu trudno uznać za niezbędne z punktu widzenia przeznaczenia oferowanych towarów i usług. Może się ono natomiast wiązać z niebezpieczeństwem dla podmiotu uprawnionego, polegającym na mylnym wyobrażeniu u konsumenta o istnieniu powiązań handlowych pomiędzy osobą używającą znaku a osobą uprawnioną, co jest niezgodne z uczciwymi praktykami w handlu. Poza tym mogą zaistnieć sytuacje, w których używanie oznaczenia będzie miało na celu dyskredytację podmiotu uprawnionego, co w konsekwencji może doprowadzić do naruszenia jego reputacji i poniesienia szkody majątkowej.
Zgodnie z przepisami art. 9 Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego ((Dz.U.UE L z dnia 24 marca 2009 r.) (dalej zwane: „Rozporządzeniem”), wspólnotowy znak towarowy przyznaje właścicielowi wyłączne prawa do tego znaku. Właściciel znaku jest uprawniony do zakazania wszelkim stronom trzecim, które nie posiadają jego zgody, używania w obrocie handlowym:
- oznaczenia identycznego ze wspólnotowym znakiem towarowym dla towarów lub usług identycznych z tymi, dla których wspólnotowy znak towarowy jest zarejestrowany;
- oznaczenia, w przypadku którego z powodu jego identyczności lub podobieństwa do wspólnotowego znaku towarowego oraz identyczności lub podobieństwa towarów lub usług, których dotyczy wspólnotowy znak towarowy i to oznaczenie, istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd opinii publicznej; prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd obejmuje również prawdopodobieństwo skojarzenia oznaczenia ze znakiem towarowym;
- oznaczenia identycznego lub podobnego do wspólnotowego znaku towarowego w odniesieniu do towarów lub usług, które nie są podobne do tych, dla których zarejestrowano wspólnotowy znak towarowy, w przypadku gdy cieszy się on renomą we Wspólnocie i w przypadku gdy używanie tego oznaczenia bez uzasadnionej przyczyny powoduje nienależną korzyść z powodu lub jest szkodliwe dla odróżniającego charakteru lub renomy wspólnotowego znaku towarowego.
Poza ochroną, jaką zapewnia podmiotom uprawnionym do znaku Rozporządzenie, należy pamiętać, że art. 14 Rozporządzenia dopuszcza możliwość uzupełniającego stosowania prawa krajowego odnoszącego się do naruszenia. Oznacza to, że niniejsze Rozporządzenie nie stanowi przeszkody dla wnoszenia powództw w sprawach wspólnotowego znaku towarowego na mocy ustawodawstwa państw członkowskich dotyczącego w szczególności odpowiedzialności cywilnej oraz nieuczciwej konkurencji. W związku z tym warto pamiętać o ochronie, jaką zapewnia podmiotom uprawnionym polski ustawodawca. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej oraz ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji stanowią, że posługiwanie się w prowadzonej działalności zastrzeżonymi znakami towarowymi innych podmiotów bez ich zgody jest niezgodne z prawem i podlega sankcji. Ponadto wykorzystując na stronie internetowej w sposób nieuprawniony znaki towarowe poprzez ich zamieszczenie w sposób widoczny dla każdego odwiedzającego, korzystając w ten sposób z renomy tego znaku i uzyskując z tego tytułu korzyści majątkowe, narusza przepisy ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Warto również pamiętać, że zgodnie z art. 285 ustawy Prawo własności przemysłowej oraz art. 79 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych podmiot uprawniony może żądać zaprzestania działań grożących naruszeniem prawa, a na podstawie art. 296 powołanej ustawy domagać się zaniechania naruszenia, wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, a także naprawienia szkody na zasadach ogólnych lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej. Podobnie zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, przedsiębiorca, którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać :
- zaniechania niedozwolonych działań;
- usunięcia skutków niedozwolonych działań;
- złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie;
- naprawienia wyrządzonej szkody, na zasadach ogólnych;
- wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, na zasadach ogólnych;
- zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa narodowego.
Niniejsza informacja nie stanowi porady prawnej ani podatkowej. Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie informacji w nim zawartych bez wcześniejszego zasięgnięcia opinii Kancelarii.