Już za kilka miesięcy zatrudnienie w oparciu o umowę o pracę na czas określony będzie się odbywało na zupełnie nowych warunkach. 5 sierpnia 2015 r. Prezydent podpisał ustawę z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Po wejściu w życie nowelizacji Kodeksu Pracy czasowe kontrakty będą trudniejsze do wypowiedzenia, nie będą też mogły być traktowane jako sposób obejścia przepisów o zatrudnieniu bezterminowym. Nowe przepisy zaczną obowiązywać od 22 lutego 2016 r.
Ustawa nowelizująca Kodeks pracy wprowadza limit zatrudniania na podstawie umowy lub umów na czas określony, który można skrótowo ująć, jako „33 i 3”. Sformułowanie to oznacza, że praca na podstawie umowy lub umów na czas określony może trwać między tymi samymi stronami maksymalnie 33 miesiące, a liczba poszczególnych umów tego rodzaju nie może przekroczyć trzech. Ustawa przewiduje pewne wyjątki od powyższych ograniczeń, ale większość pracowników od przyszłego roku obejmą nowe zasady.
Wprowadzone nowości to m. im. likwidacja umowy na czas wykonywania określonej pracy. Rozszerzona też zostanie regulacja dotycząca umów o pracę na okres próbny – zostaną wprowadzone przepisy ustalające, w jakich warunkach można ponowić taka umowę. Ponadto w myśl przepisów nowelizujących druga umowa na okres próbny między tymi samymi stronami będzie dopuszczalna, jeżeli pracownik ma być zatrudniony przy innej rodzajowo pracy niż poprzednio. Jeżeli praca ma być rodzajowo taka sama, odległość czasowa od zakończenia ostatniej umowy o pracę musi wynosić co najmniej 3 lata.
Poniższa tabela przedstawia nowe zasady zatrudnienia terminowego:
| Obecny stan prawny | Nowe zasady umów terminowych | |
| występują następujące rodzaje umów terminowych: umowa o pracę na okres próbny, na czas określony (w tym umowa na zastępstwo), umowa na czas wykonywania określonej pracy. | ulegnie likwidacji umowa na czas wykonywania określonej pracy, pozostaną umowa na okres próbny i umowa na czas określony w tym na zastępstwo. | |
| Nie ma limitu czasowego zatrudnienia na podstawie umowy lub umów na czas określony. W razie zawarcia dwóch umów na czas określony przez te same strony, trzecia umowa tego typu przekształca się w umowę na czas nieokreślony, jeżeli miedzy umowami nie było przerwy dłużej niż miesiąc. | Zatrudnienie na podstawie umowy lub umów na czas określony miedzy tymi samymi stronami nie będzie mogło trwać dłużej niż 33 miesiące a liczba tych umów nie będzie mogła przekroczyć 3.Wyjątkiem od tej zasady jest zawarcie umowy na czas określony: w celu zastępstwa, na okres kadencji, w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym, w przypadku gdy pracodawca wskaże przyczyny leżące po jego stronie. | |
| Wypowiedzenie umowy na czas określony wynosi 2 tygodnie. | Długość wypowiedzenia umowy na czas określony będzie zależna od stażu zakładowego. Okresy wypowiedzenia będą analogiczne jak przy wypowiedzeniu umowy na czas nieokreślony. | |
Zaznaczyć należy, iż na dzień wejścia w życie nowych przepisów będzie obowiązywało wiele umów na czas określony. Zatem co z pracownikami zatrudnionymi na podstawie takich umów? Jaki będzie status prawny tych umów po wejściu w życie nowelizacji? W ustawie nowelizującej wprowadzono przepisy przejściowe. W myśl tych przepisów takie umowy nie stracą terminowego charakteru, limit 33 miesięcy będzie liczony od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej – również w odniesieniu do umowy na czas określony, która będzie trwała w tym dniu. Będzie ona traktowana jako pierwsza z limitu 3 umów lub jako druga, jeżeli została podpisana jako druga z rzędu umowa na czas określony (w miesięcznym odstępie czasowym od zakończenia pierwszej takiej umowy).
Niniejsza informacja nie stanowi porady prawnej ani podatkowej. Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie informacji w nim zawartych bez wcześniejszego zasięgnięcia opinii Kancelarii.