W lutym 2016 r. w życie wejdzie jedna z największych i najważniejszych nowelizacji kodeksu pracy. Nowe przepisy wprowadzą zmiany głównie na gruncie umów o pracę na czas określony, w tym okresu, na jaki mogą zostać zawarte oraz zasad ich wypowiadania.

Do tej pory kwestia maksymalnego okresu, na jaki mogą być zawierane umowy o pracę na czas określony, nie była w jakikolwiek sposób uregulowana, co umożliwiało pracodawcom sporą swobodę w ustalaniu tego okresu. Wieloletnie umowy o pracę na czas określony były krytykowane przez sądy pracy, które wskazywały, że takie umowy należałoby traktować jako obejście przepisów prawa. Tak np. w wyroku z 7 września 2005 r. (sygn. Akt II PK 294/04) Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że zawarcie umowy czasowej na 9 lat może być kwalifikowane jako obejście przepisów prawa pracy.

Od 22 lutego bieżącego roku pracodawca będzie mógł zawrzeć tylko trzy umowy z pracownikiem na czas określony, zakładając że łączny okres obowiązywania tych umów nie będzie mógł trwać dłużej niż 33 miesiące. Jeśli pracodawca zawarłaby czwartą umowę na czas określony lub przekroczył okres 33 miesięcy, wówczas z mocy prawa taka umowa będzie traktowana jako umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony.

Warto zwrócić również uwagę na fakt, iż – odmiennie niż obecnie – przerwa w zatrudnieniu danego pracownika, trwająca nawet kilkanaście miesięcy, nie wpłynie na przekształcenie umowy zawartej na czas oznaczony w bezterminową umowę o pracę. Nowelizacja przewiduje cztery wyjątki od zasady zawierania maksymalnie 3 umów o pracę na czas oznaczony, których łączny czas wynosi nie więcej niż 33 miesiące. Wyjątki te odnoszą się do umów:

  • zastępstwa pracownika w czasie jego nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy,
  • wykonywania pracy w charakterze dorywczym lub sezonowym,
  • wykonywania pracy przez okres kadencji,
  • w przypadku, gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie.

Kolejną istotną zmianą jest zrównanie okresów wypowiedzenia terminowych i bezterminowych umów o pracę. Obecnie pracownik oraz pracodawca mogą z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia wypowiedzieć terminową umowę o pracę zawartą na okres dłuższy niż 6 miesięcy. Wypowiedzenie jest przy tym ograniczone do sytuacji, w których w umowie o pracę strony przewidziały możliwość wcześniejszego jej rozwiązania za wypowiedzeniem. Na gruncie przepisów mających wejść w życie w lutym 2016 r. każda ze stron będzie mogła wypowiedzieć terminową umowę o pracę i to bez względu na okres na jaki została zawarta oraz bez względu na to, czy w umowie o pracę znajdzie się klauzula dotycząca możliwości jej wypowiedzenia. Niezmiennie okres wypowiedzenia terminowych umów o pracę będzie uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i będzie wynosił:

  • 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
  • 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
  • 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

 

Zmiany w Kodeksie Pracy odnoszą się również do umów na okres próbny. Pracodawca będzie mógł zawrzeć umowę na pracę na okres próbny tylko raz i tylko, by sprawdzić kwalifikacje pracownika i możliwości wykonywania określonej pracy. Ponadto nowelizacja Kodeksu Pracy zakłada również, iż pracodawca będzie mógł jednostronnie zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

Niniejsza informacja nie stanowi porady prawnej ani podatkowej. Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie informacji w nim zawartych bez wcześniejszego zasięgnięcia opinii Kancelarii.